Neuroedukacja to dziedzina nauki zajmująca się czynnościami zachodzącymi w mózgu podczas uczenia się.
Łączy praktyki i wiedzę z różnych dziedzin, w tym neuronauki, psychologii, kognitywistyki i edukacji.
Współpraca między nauczycielami i neuronaukowcami pomaga w uzyskaniu wyników, które można zastosować w klasie lub w projektowaniu programów nauczania.
Ich celem jest ulepszenie metod nauczania za pomocą recenzowanych badań dotyczących tego, w jaki sposób mózg umożliwia uczenie się, pamięć roboczą, inteligencję, kreatywne myślenie i nie tylko.
Jednym z głównych celów neuroedukacji jest wypełnienie luki między naukowcami a nauczycielami. To bezpośrednie powiązanie zapobiega tak zwanym „pośrednikom” przemysłu uczenia się opartego na mózgu.
Ci pośrednicy czerpią zyski z fałszywych pomysłów na temat działania mózgu, znanych również jako „neuromity”. Te mity obejmują takie koncepcje, jak „myślenie lewą półkulą a prawą półkulą” oraz mit, że „używamy tylko 10% naszych mózgów”.
Główne odkrycia w neuroedukacji
Neuroedukacja dotyka różnych aspektów zarówno uczenia się, jak i neuronauki.
Oto kilka kluczowych wniosków z badań przeprowadzonych w dziedzinie neuroedukacji.
Pamięć
Pamięć jest ważnym aspektem uczenia się. Badania z zakresu psychologii poznawczej dały wgląd w to, jak najlepiej poprawić pamięć. Techniki takie jak fragmentacja lub powtarzanie w odstępach wykorzystują sposób, w jaki umysł przetwarza informacje, aby pomóc uczniom zapamiętywać szybciej i wydajniej.
Oprogramowanie takie jak Anki ułatwia zapamiętywanie dzięki zastosowaniu systemu powtórzeń z odstępami (SRS)
Ze względu na swoją skuteczność Anki jest wykorzystywana w nauce języków obcych oraz w salach lekcyjnych. Badanie przeprowadzone w 2015 roku wykazało, że 31% studentów, którzy odpowiedzieli na ankietę dotyczącą edukacji medycznej, zgłosiło używanie Anki jako zasób do nauki.
Uwaga
Stwierdzenie, że uwaga jest niezbędna w każdym doświadczeniu edukacyjnym, jest niedopowiedzeniem. Jednym z wielu celów neuroedukacji jest zrozumienie, w jaki sposób różne techniki uczenia się wpływają na uwagę.
Na przykład, badania naukowe pokazują, że istnieją pewne dowody na to, że rozpowszechnienie Internetu i mediów społecznościowych wpływa na uwagę u dzieci. Badania pokazują również negatywny wpływ wielozadaniowości w środowiskach cyfrowych.
Nauczyciele mogą wykorzystać te ustalenia, aby określić, w jaki sposób mogą podejść do uczniów, na których mają już wpływ smartfony i Internet.
Multimodalność
Badania neuroedukacyjne pokazują, że różnorodność jest kluczem do uczenia się. Używanie różnych podejść i mediów do przedstawiania pomysłów zwiększa uwagę i zapamiętywanie uczniów.
Nauczyciele mogą prezentować informacje w unikalny sposób lub uczyć uczniów wielu metod dochodzenia do rozwiązania.
To multimodalne podejście można osiągnąć za pomocą cyfrowych platform edukacyjnych.
Na przykład aplikacja do nauki języków Duolingo wykorzystuje elementy wizualne, tekstowe i dźwiękowe, aby przetestować użytkowników pod kątem słownictwa.
Różnorodność neurologiczna
Badania neurologiczne pomogą uczniom z trudnościami w uczeniu się i problemami w nauce, takimi jak ADHD i dysleksja.
Przyglądając się interakcji między neurobiologią uczenia się a jego zaburzeniami, zobaczymy duży wpływ na to, jak identyfikujemy i zapewniamy wsparcie dzieciom z wyzwaniami w nauce.
Badania dysleksji w szczególności była centralną dziedziną neuronauki edukacyjnej. Naukowcy są zainteresowani tym, w jaki sposób skuteczne interwencje w zakresie czytania wpływają na czytanie i jak neuroobrazowanie może pomóc w przewidywaniu wyników w czytaniu.
Metapoznanie
Badania przeprowadzone przez neuronaukowców i psychologów pokazują, jak ważne jest metapoznanie, świadomość własnych myśli podczas nauki, w edukacji.
Na przykład świadomość „nastawienia na rozwój” poprawia wyniki ucznia.
Zadawanie właściwych pytań i zastanawianie się nad wynikami testów to jeden z wielu sposobów wykorzystania metapoznania jako narzędzia, dzięki któremu uczniowie osiągają lepsze wyniki.
Neuroedukacja Konsultacje
Istnieje wiele możliwych zastosowań neuroedukacji, które wymagają zastosowania technologii. Oto kilka przykładów:
Adaptacyjne systemy edukacyjne
Uczenie adaptacyjne odnosi się do metody edukacyjnej, która wykorzystuje algorytmy komputerowe i sztuczna inteligencja aby wygenerować unikalne doświadczenie edukacyjne dla każdego ucznia. Badania w dziedzinie neuronauki informują o adaptacyjnej technologii uczenia się.
Na przykład firma Nauka DreamBox oferuje inteligentną, adaptacyjną technologię uczenia się uczniom matematyki K-8. DreamBox oferuje spersonalizowane doświadczenia edukacyjne dla każdego ucznia.
Program śledzi sposób interakcji uczniów z różnymi problemami i natychmiast dostosowuje poziom trudności, liczbę wskazówek, tempo i inne. Technologia pozwala uczniom robić postępy w lekcji w tempie, które przynosi im największe korzyści.
Programowanie komputerowe
Liczne badania, które koncentrują się na programowaniu komputerów i pisaniu kodu za pomocą techniki obrazowania mózgu.
Naukowcy odkryli związek między kodowaniem a pisaniem i opracowują sposoby na ulepszenie programowania uczenie maszynowe Techniki.
Dalej Badania naukowe wskazuje, że czytanie kodu komputerowego nie wymaga obszarów mózgu, które są potrzebne do przetwarzania języka. Czytanie kodu wydaje się bardziej przypominać rozwiązywanie zadania matematycznego lub krzyżówki.
Odkrycia te mogą pomóc nauczycielom informatyki znaleźć sposoby na najskuteczniejsze nauczanie kodowania.
Gry wideo
Badania pokazują, że chirurdzy, którzy w przeszłości grali w gry wideo, robili 32% mniej błędów podczas egzaminu. Gier wideo mogą angażować swoich graczy w sposób, jakiego nigdy wcześniej nie widziano w klasie.
Bieżące badania systemu nagrody w mózgu pokazują potencjał dodania edukacyjnych gier wideo do zajęć lekcyjnych. Ta grywalizacja uczenia się opiera się na praktykach projektowania gier.
Strony internetowe, takie jak Khan Academy, wykorzystują pojęcia poziomów i odznak, aby zachęcić uczniów do nauki i dać uczniom poczucie postępów i osiągnięć.
Krytyka
Pomimo wysiłków zmierzających do połączenia mikroskopowych procesów neuronalnych z makroskopowymi zachowaniami w klasach, w badaniach pozostaje luka.
Krytycy neuroedukacji argumentują, że badanie zachowania mózgu jest zbyt dalekie od rzeczywistych praktycznych strategii uczenia się w klasie.
Nowe technologie, takie jak edukacyjne gry wideo, mogą być również problematyczne dla niektórych dzieci.
System nagród w grach wideo może być wciągający, ale może też rozpraszać uwagę, gdy dziecko skupia się na nagrodach, a nie na samej treści.
Wnioski
Rozwój neuroedukacji jest czymś, na co należy zwrócić uwagę, zwłaszcza że dzisiejsze dzieci dorastają w świecie, który bardzo różni się od świata ich rodziców.
Ilość dostępnych informacji, mnogość interaktywnych sposobów nauczania z wykorzystaniem technologii jest warta zbadania w klasie.
Gromadzenie danych dla neuronauki zawsze było trudnym zadaniem, ponieważ dzieci uczą się w salach lekcyjnych, a nie w laboratoriach.
Nauka to coś więcej niż tylko rozwiązywanie testu — obejmuje uwagę, zainteresowanie, motywację i nie tylko.
Współpraca pedagogów i neuronaukowców przynosi korzyści obu stronom. Nauczyciele tworzą programy nauczania i zajęcia edukacyjne, które są poparte danymi.
Naukowcy mogą teraz zobaczyć efekty swoich badań zastosowane w świecie rzeczywistym.
Subskrybuj teraz do cotygodniowego biuletynu HashDork, aby uzyskać więcej świetnych treści na temat sztucznej inteligencji, informatyki i technologii przyszłości.
Dodaj komentarz