U houdt waarschijnlijk veel gegevens bij. Uw pc staat waarschijnlijk vol met foto's, muziek, films, werkdocumenten en meer. Het wordt steeds moeilijker om het allemaal georganiseerd en toegankelijk te houden.
Natuurlijk kun je alles gewoon op de harde schijf van je computer opslaan. Maar wat gebeurt er als uw computer crasht en u alles verliest?
Veel technologiebedrijven bieden oplossingen voor cloudopslag, maar wat gebeurt er als uw overheid apps zoals Google Drive of Dropbox in uw land verbiedt?
Deze cloudoplossingen hebben dezelfde fout als veel van het huidige web: centralisatie.
De opkomst van web3-technologieën heeft echter aangetoond dat de toekomst van het web in de natuur kan worden gedistribueerd. In dit artikel zullen we het IPFS-protocol onderzoeken en hoe het van plan is de fundamentele architectuur van internet te veranderen.
Wat is IPFS?
Het interplanetaire bestandssysteem of IPFs is een gedecentraliseerd netwerk dat gegevens opslaat en deelt.
Met IPFS kan iedereen bestanden opslaan en delen met iedereen die toegang heeft tot het netwerk. Bestanden die naar het netwerk zijn geüpload, worden op veel verschillende computers over de hele wereld opgeslagen.
IPFS is gemaakt door een team van ontwikkelaars onder leiding van Juan Benet, een voormalig ingenieur bij Google. Benet is geïnspireerd op het BitTorrent-protocol waarmee gebruikers bestanden kunnen delen zonder een centrale server. Het p2p-protocol voor het delen van bestanden deed Benet beseffen dat dezelfde aanpak zou kunnen werken voor een wereldwijd gedecentraliseerd bestandssysteem.
Het is in ontwikkeling sinds 2015, maar er zijn al een aantal applicaties die het ondersteunen zoals de Brave Browser en Opera.
IPFS is een alternatieve manier geworden om informatie online op te slaan in situaties waarin gecentraliseerde opslag heeft gefaald. Toen de Turkse autoriteiten bijvoorbeeld Wikipedia in het hele land verbood, gebruikten activisten IPFS om een gedecentraliseerd portaal te creëren voor een kopie van de Turkse Wikipedia.
De toekomst van IPFS ziet er veelbelovend uit. Nu steeds meer toepassingen het gebruiken, heeft het de potentie om de standaardmanier te worden om gegevens op internet op te slaan en te delen.
Hoe werkt het?
IPFS is een soort peer-to-peer- of p2p-opslagnetwerk.
Als iemand een bestand aanvraagt, wordt een kopie van dat bestand in de cache op hun lokale knooppunt opgeslagen. Als meer mensen om die gegevens vragen, worden er meer kopieën in de cache gemaakt. Dit betekent dat de last van het voldoen aan het verzoek geleidelijk wordt verdeeld over alle knooppunten die het bestand in de cache hebben.
Het netwerk is gebaseerd op drie hoofdprincipes: inhoudsadressering, inhoudskoppeling en inhoudsdetectie.
Laten we eens kijken hoe IPFS elk van deze drie principes verwezenlijkt.
Inhoud adressering
Denk aan de gebruikelijke manier waarop u naar bestanden op een computer zoekt. Om toegang te krijgen tot een bestand, moet u naar een specifieke map op uw apparaat navigeren en een bestand met de juiste bestandsnaam vinden.
Hoewel dit een standaardpraktijk is in computergebruik, vertaalt het zich niet noodzakelijk goed naar een gedistribueerd netwerk zoals IPFS.
In plaats van inhoud te identificeren op locatie, kijkt IPFS naar de inhoud zelf. Dit proces staat bekend als: inhoud adressering.
Alle bestanden die zijn opgenomen in het IPFS-protocol worden geleverd met een inhoudsidentificatie die fungeert als een unieke hash voor het specifieke bestand.
Het Interplanetary Linked Data-project (IPLD) breidt dit concept verder uit door bibliotheken te bieden waarmee gebruikers van het IPFS-protocol hun gegevens in elk gewenst formaat kunnen verkennen.
Inhoudskoppeling
IPFS gebruikt een data structuur genaamd a Gerichte acyclische grafiek of DAG.
Het IPFS-protocol gebruikt een type DAG genaamd a Merkel DAG die zo is ingesteld dat elk knooppunt een unieke id heeft die een hash is van de inhoud van het knooppunt.
Het netwerk gebruikt de Merkle DAG om de weergave van mappen en bestanden te optimaliseren. Stel dat je een map hebt die drie bestanden bevat. Die map bevat een unieke hash die de drie bestanden erin vertegenwoordigt. Elk bestand is op zijn beurt weer opgebouwd uit verschillende blokken.
Aangezien elk knooppunt is gekoppeld aan een hash die is gegenereerd op basis van de inhoud van het knooppunt, wordt gezegd dat de volledige gegevensstructuur zelfverifieerd is. Deze sleuteleigenschap zorgt ervoor dat bestanden in een gedistribueerde capaciteit in het IPFS-protocol kunnen werken.
Content Discovery
Om erachter te komen welke peers de inhoud hosten waarnaar u op zoek bent, vertrouwt IPFS op een gedistribueerde hashtabel of DHT.
Een hashtabel is gewoon een database met sleutels tot waarden. IPFS gebruikt de gedistribueerde hashtabel om erachter te komen welke peers in het netwerk de blokken opslaan die de inhoud vormen die u probeert te openen.
IPFS gebruikt de libp2p bibliotheek waarmee peers gegevens naar elkaar kunnen verzenden.
Desktop applicatie
In de desktop-applicatie zijn veel van de bovenstaande technologieën verborgen en werken ze achter de schermen.
Gebruikers kunnen eenvoudig hun eigen IPFS-client gebruiken en hun eigen bestanden uploaden naar het netwerk.
Bestanden die de gebruiker uploadt naar het netwerk zijn toegankelijk via de unieke inhoudsidentificatie van het bestand. U kunt gebruik maken van een dienst zoals de IPFS-browser om toegang te krijgen tot het bestand vanaf elk apparaat dat verbinding kan maken met internet.
Belangrijkste kenmerken van IPFS
Hier zijn vier belangrijke kenmerken van het IPFS-protocol:
- IPFS is een peer-to-peer bestandssysteem. Dit betekent dat bestanden direct tussen gebruikers worden opgeslagen en gedistribueerd, zonder dat een centrale server nodig is. Gebruikers hebben de mogelijkheid om hun eigen node te gebruiken om verbinding te maken met andere peers.
- IPFS is gedecentraliseerd. Dit betekent dat er geen single point of failure is. Als een knooppunt uitvalt, kan het systeem nog steeds functioneren.
- IPFS zorgt voor eenvoudiger archiveren. Met de zeer efficiënte Merkle DAG kan het netwerk de benodigde hoeveelheid opslagruimte minimaliseren. Dit is een enorm voordeel voor elke entiteit die historische gegevens moet archiveren.
- Gebruikers die niet bekend zijn met de opdrachtregel, kunnen hun gebruiksvriendelijke desktoptoepassing gebruiken die het importeren van bestanden via slepen en neerzetten en snel delen en downloaden ondersteunt.
- IPFS is open source. Dit betekent dat iedereen kan bijdragen aan de ontwikkeling van het systeem.
Voors en tegens van IPFS-protocol
VOORDELEN
- Het is ontworpen om schaalbaar te zijn voor een groot aantal gebruikers en een groot aantal bestanden.
- Het is fouttolerant, wat betekent dat het kan blijven functioneren, zelfs als sommige knooppunten in het netwerk niet beschikbaar zijn.
- Het is bestand tegen censuur, wat betekent dat het voor een enkele entiteit moeilijk is om inhoud van het netwerk te blokkeren of te verwijderen.
- IPFS is veilig. IPFS slaat bestanden op met behulp van cryptografische hashes, waardoor ze fraudebestendig zijn.
NADELEN
- Het Interplanetary File System is nog in ontwikkeling en heeft minimale klantenondersteuning in vergelijking met commerciële oplossingen voor bestandsopslag.
- Het is niet duidelijk hoe goed het systeem zal schalen, of hoe goed het censuur zal weerstaan.
- Het systeem kan kwetsbaar zijn voor aanvallen door machtige entiteiten.
- Inhoudsadressering retourneert een link die de hash bevat. Gebruikers zullen een DNS moeten gebruiken om de link voor mensen leesbaar te maken.
Conclusie
De IPFS-protocollen zijn een nieuwe manier om gegevens op te slaan en te delen die veel voordelen biedt ten opzichte van traditionele methoden. Het is gedecentraliseerd, wat betekent dat er geen enkel storingspunt is, en het is zeer efficiënt en gebruikt minder bandbreedte dan andere methoden.
Het is echter nog in ontwikkeling en heeft enkele beperkingen, zoals het niet kunnen opslaan van zeer grote bestanden. Over het algemeen is IPFS een veelbelovende nieuwe technologie die het potentieel heeft om een revolutie teweeg te brengen in de manier waarop we gegevens opslaan en delen.
Denkt u dat gedecentraliseerde cloudopslagprotocollen zoals IPFS de toekomst zijn voor het online hosten van bestanden?
Laat een reactie achter