Inhoudsopgave[Zich verstoppen][Laten zien]
- 1. Wat is de MERN-stack? Kunt u elk onderdeel en zijn rol beschrijven?
- 2. Hoe verhoudt de MERN-stack zich tot andere technologiestacks zoals MEAN of LAMP?
- 3. Leg uit hoe u een MERN-applicatie zou beveiligen?
- 4. Beschrijf de rol van middleware in Express.js. Kunt u een voorbeeld geven van aangepaste middleware?
- 5. Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen React Class Components en Functional?
- 6. Kunt u uitleggen hoe routing werkt in een MERN-toepassing?
- 7. Wat zijn Promises en hoe worden ze gebruikt in MERN-applicaties?
- 8. Hoe beheer je de status in een React-applicatie? Begrippen als Redux en Context API uitleggen.
- 9. Leg het doel uit van het bestand package.json in een Node.js-toepassing.
- 10. Wat is het doel van Webpack en hoe wordt het gebruikt in een React-project?
- 11. Hoe ontwerp je schema's in MongoDB en wat zijn enkele belangrijke overwegingen?
- 12. Leg indexering in MongoDB uit en hoe het kan worden gebruikt om query's te optimaliseren?
- 13. Hoe ga je om met relaties in MongoDB, zoals één-op-één- en veel-op-veel-relaties?
- 14. Wat zijn Aggregation Framework en MapReduce in MongoDB? Hoe en wanneer zou je ze gebruiken?
- 15. Hoe structureert u uw Express.js-routes en -controllers?
- 16. Kunt u de foutafhandeling in Express.js beschrijven?
- 17. Hoe zou u authenticatie implementeren in een Express.js-toepassing?
- 18. Wat is CORS en hoe ga je ermee om in Express.js?
- 19. Leg de levenscyclus van de React-component uit en de methoden die verband houden met de verschillende fasen van de levenscyclus.
- 20. Hoe optimaliseer je de prestaties van een React-applicatie?
- 21. Beschrijf de verschillen tussen gecontroleerde en ongecontroleerde componenten in React.
- 22. Hoe gebruik je React Hooks en wat zijn enkele veelvoorkomende use cases?
- 23. Kun je een eenvoudige React-component schrijven die gegevens van een API ophaalt en weergeeft?
- 24. Leg de virtuele DOM in React uit en hoe het werkt.
- 25. Hoe beheer je afhankelijkheden in een Node.js-project?
- 26. Leg de Event Loop in Node.js uit. Hoe gaat het om met asynchrone bewerkingen?
- 27. Wat zijn streams in Node.js en hoe zou je ze gebruiken?
- 28. Hoe ga je om met clustering in Node.js om alle CPU-kernen te gebruiken?
- 29. Kun je een functie schrijven die een bestand leest in Node.js met behulp van zowel callbacks als beloftes?
- 30. Schrijf een functie om verbinding te maken met MongoDB en alle documenten uit een specifieke verzameling op te halen.
- 31. Implementeer een eenvoudige CRUD API met behulp van Express.js.
- 32. Maak een React-component die state en props gebruikt om informatie weer te geven.
- 33. Hoe zou u omgaan met bestandsuploads in Express.js?
- 34. Schrijf een middleware-functie in Express die de aanvraagmethode, URL en tijdstempel registreert.
- 35. Implementeer gebruikersauthenticatie met behulp van JWT in een MERN-toepassing.
- 36. Hoe zou u een React-component testen? Schrijf een eenvoudige testcase.
- 37. Maak een React-hook om formulierinvoer te beheren.
- 38. Implementeer foutafhandeling voor een specifieke route in Express.js.
- 39. Hoe zou u omgaan met realtime gegevens in een MERN-toepassing? Een codefragment uitleggen en schrijven met behulp van Socket.IO of een vergelijkbare technologie.
- 40. Beschrijf en implementeer caching in een MERN-applicatie om de prestaties te optimaliseren.
- Conclusie
Moderne webontwikkeling wendt zich steeds meer tot de MERN Stack, een krachtige samensmelting van vier geavanceerde technologieën.
De MERN Stack biedt ontwikkelaars een end-to-end oplossing en bestaat uit MongoDB, een NoSQL-database die zorgt voor flexibiliteit en schaalbaarheid, Express.js, een minimalistisch webframework voor het bouwen van solide API's, React, Facebook's bibliotheek voor het creëren van dynamische en interactieve gebruikersinterfaces. interfaces, en Node.js, een JavaScript-runtime die server-side scripting mogelijk maakt.
De vraag naar MERN Stack blijft stijgen naarmate meer bedrijven werken aan het bieden van naadloze online ervaringen, waardoor hun positie in de markt wordt verstevigd.
Het is begrijpelijk waarom kennis van MERN zo hoog wordt gewaardeerd in de moordende werkomgeving van vandaag. U bent hier aan het juiste adres als u een ontwikkelaar bent die probeert zich te vestigen in deze snel veranderende branche.
Deze blog probeert je te bewapenen met de fundamentele informatie en het begrip die nodig zijn om te slagen in MERN Stack-interviews.
We begeleiden u door elke fase van de procedure om ervoor te zorgen dat u klaar bent om uw vaardigheden te demonstreren, van het begrijpen van de specifieke kenmerken van elk onderdeel tot het worden van een expert in het schrijven van efficiënte code.
Of je nu een beginner bent die MERN leert kennen of een ervaren expert bent die zijn kennis wil opfrissen, deze blog bevat nuttige informatie voor jou.
1. Wat is de MERN-stack? Kunt u elk onderdeel en zijn rol beschrijven?
Het bouwen van schaalbare en dynamische online applicaties wordt mogelijk gemaakt door de MERN-stack, een goed afgerond technologiepakket. Het woord "MERN" bestaat uit letters die elk staan voor een essentieel onderdeel:
- MongoDB: als de databaselaag biedt MongoDB een schemaloos NoSQL-systeem dat flexibiliteit garandeert bij het verwerken van gegevens en het geschikt maakt voor toepassingen die snelle iteraties vereisen.
- Express.js: Deze back-end webapplicatie framework, dat goed werkt met Node.js, maakt het eenvoudig om betrouwbare API's te maken en server-side functionaliteit te verwerken.
- React: React is een front-end bibliotheek met een primaire focus op de gebruikersinterface. De virtuele DOM die het biedt, maakt optimalisatie van weergave eenvoudiger en maakt een modulaire manier mogelijk om UI-componenten te rangschikken, waardoor beide worden verbeterd gebruikerservaring en ontwikkeling.
- Node.js: Het laatste onderdeel van de stack is Node.js, een JavaScript-runtime waarmee programmeurs JavaScript-code op de server kunnen uitvoeren. Het ontwikkelingsproces wordt gestroomlijnd door de eenmaking van de talen die aan de client- en serverzijde worden gebruikt.
2. Hoe verhoudt de MERN-stack zich tot andere technologiestacks zoals MEAN of LAMP?
Als je de MERN-stack vergelijkt met andere bekende stacks zoals MEAN of LAMP, valt hij op door zijn geavanceerde en dynamische technologie.
Ondanks het feit dat MEAN en MERN dezelfde drie componenten gebruiken, gebruikt MERN React in plaats van Angular, waardoor ontwikkelaars vaak op zoek zijn naar meer flexibiliteit bij het bouwen van dynamische gebruikersinterfaces.
LAMP, dat bestaat uit Linux, Apache, MySQL en PHP, is daarentegen een meer conventionele server-side methodologie. De leercurve voor LAMP kan hoger zijn dan voor de JavaScript-gerichte MERN- en MEAN-stacks, omdat het afzonderlijke talen en technologieën gebruikt voor ontwikkeling aan client- en serverzijde.
MERN wordt geprezen om zijn all-JavaScript-benadering, die een meer gestroomlijnd en geïntegreerd ontwikkelingsproces bevordert. De beslissing tussen MERN, MEAN en LAMP komt vaak neer op unieke projectvereisten, teamcompetentie en gewenste ontwikkelingservaring.
3. Leg uit hoe u een MERN-applicatie zou beveiligen?
Een complexe strategie die prioriteit geeft aan zowel data-integriteit als gebruikersprivacy is vereist om een MERN-applicatie te beveiligen. De inzet van sterke authenticatie- en autorisatieprocedures, waarbij vaak gebruik wordt gemaakt van JWT (JSON Web Tokens) om gebruikersidentificatie te bevestigen, vormt de kern van deze strategie.
Bovendien zijn waarborgen zoals invoervalidatie en hygiënische praktijken essentieel om kwetsbaarheden zoals SQL-injectie en Cross-Site Scripting (XSS) te verminderen. Het gebruik van voorbereide instructies in MongoDB helpt injectie-aanvallen aan de databasezijde te voorkomen.
De beveiliging van de applicatie tegen mogelijke aanvallen wordt verder versterkt door gebruik te maken van HTTPS met de juiste SSL/TLS-certificaten, die een gecodeerde verbinding tussen de client en de server mogelijk maken.
Door deze beveiligingsprocedures op te nemen, kan een MERN-applicatie worden versterkt om veelvoorkomende gebreken tegen te gaan en een veiligere gebruikerservaring te bieden.
4. Beschrijf de rol van middleware in Express.js. Kunt u een voorbeeld geven van aangepaste middleware?
De middleware van Express.js fungeert als een kanaal voor het verwerken en verbeteren van gegevens terwijl deze door de toepassing gaan, en vormt de essentiële verbinding tussen de verzoek- en antwoordobjecten.
Deze functies hebben toegang tot het aanvraagobject, het antwoordobject en de daaropvolgende middlewarefunctie in de aanvraag-antwoordcyclus van de toepassing.
Het afhandelen van taken zoals logboekregistratie, authenticatie of gegevensparsing is een typisch gebruik voor middleware. Het volgende kan bijvoorbeeld worden gebruikt om een aangepaste logging-middleware te maken:
Dit stuk code registreert informatie over elk binnenkomend verzoek, waardoor realtime percepties worden gegeven van hoe gebruikers omgaan met de applicatie. Ontwikkelaars kunnen hun code modulair maken, de herbruikbaarheid vergroten en een opgeruimde en effectieve codebase behouden door gebruik te maken van middleware.
5. Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen React Class Components en Functional?
Klassecomponenten en functionele componenten zijn twee unieke paradigma's die opkomen in de dynamische wereld van React-programmering.
Klassecomponenten, aangeduid met het sleutelwoord class, waren voorheen de enige manier om levenscyclusfuncties te gebruiken en de interne status van een component te behouden.
Met de toevoeging van Hooks in React 16.8 hebben functionele componenten - eenvoudige functies - nu toegang tot status- en levenscyclusfuncties, wat vaak resulteert in kortere en gemakkelijker te begrijpen code.
Functionele componenten hebben vaak de voorkeur vanwege hun eenvoud en testgemak, maar Class Components bieden een meer georganiseerde en objectgeoriënteerde aanpak.
De beslissing tussen de twee komt vaak neer op team- of individuele voorkeuren, de complexiteit van de componenten en de algemene architecturale doelen van het project. De tendens gaat echter in het voordeel van functionele componenten vanwege hun eenvoudigere syntaxis en hogere aanpasbaarheid.
6. Kunt u uitleggen hoe routing werkt in een MERN-toepassing?
In een MERN-toepassing is routering de geplande methode die gebruikers naar verschillende URL's binnen de webapplicatie. Express.js beheert de routering op de backend door talloze eindpunten te specificeren om te correleren met bepaalde HTTP-methoden en URL's, waardoor wordt bepaald hoe de server reageert op clientverzoeken.
React Router en andere front-endtechnologieën worden gebruikt om applicaties van één pagina te bouwen met navigatiepaden die meer conventionele ervaringen met meerdere pagina's nabootsen.
Samen bieden deze routeringstechnieken een gestroomlijnde gebruikerservaring die het mogelijk maakt om effectief te navigeren zonder de pagina te verversen.
MERN-applicaties kunnen dynamische, responsieve en intuïtieve navigatie-architecturen bieden die precies overeenkomen met hedendaagse webontwikkelingsstandaarden en gebruikersverwachtingen door client-side en server-side routing in harmonie te gebruiken.
7. Wat zijn Promises en hoe worden ze gebruikt in MERN-applicaties?
Een eleganter en beter beheersbaar alternatief voor callbacks wordt geboden door de belofte-abstractie van JavaScript, wat een krachtige abstractie is voor het afhandelen van asynchrone acties.
Beloften worden veel gebruikt in de context van een MERN-toepassing om activiteiten af te handelen die niet meteen worden opgelost, zoals zoekopdrachten in databases met MongoDB of HTTP-aanvragen met Express.js. Een belofte is een weergave van een waarde die op dit moment misschien niet bestaat, maar die in de toekomst zal worden vervuld of verworpen.
Ontwikkelaars kunnen specificeren hoe de toepassing moet reageren nadat de belofte is vervuld of er een fout is opgetreden door de methoden.then() en.catch() aan elkaar te koppelen.
Het frequente gebruik van beloften in MERN-applicaties maakt code duidelijker en gemakkelijker te onderhouden, waardoor programmeurs asynchrone code kunnen ontwerpen die begrijpelijker en eenvoudiger te debuggen is, waardoor de algehele efficiëntie en veerkracht van het proces worden verbeterd.
8. Hoe beheer je de status in een React-applicatie? Begrippen als Redux en Context API uitleggen.
In een React-applicatie kan het beheren van de status zowel een belangrijke als uitdagende operatie zijn, vooral als een applicatie groter en complexer wordt. Ontwikkelaars gebruiken vaak tools voor statusbeheer zoals Redux en Context API om dit probleem op te lossen.
Redux biedt een enkele opslagplaats voor de status van de hele applicatie, waardoor georganiseerde gegevenstoegang en wijziging van vele componenten mogelijk is.
De acties en reducers van Redux maken het gemakkelijker om te voorspellen wanneer een toestand zal veranderen, wat consistentie en onderhoudbaarheid bevordert.
Aan de andere kant kunnen ontwikkelaars contexten creëren die status en functies kunnen uitwisselen met geneste componenten met behulp van de ingebouwde Context API van React zonder dat er naar props hoeft te worden gezocht.
De Context API biedt een eenvoudigere en lichtgewicht oplossing voor situaties waarin wereldwijd statusbeheer vereist is zonder de complexiteit van extra bibliotheken, maar Redux biedt een meer robuuste en schaalbare oplossing, vooral voor grote applicaties.
Beide benaderingen hebben hun verdiensten, en de keuze wordt vaak beïnvloed door de specifieke eisen en wensen applicatie architectuur.
9. Leg het doel uit van het bestand package.json in een Node.js-toepassing.
Het bestand package.json is een belangrijk onderdeel van het Node.js-ecosysteem, omdat het dient als een diepgaande referentie voor alle functies van de applicatie.
Het vereenvoudigt de installatieprocedure voor andere ontwikkelaars of systemen door ontwikkelingsspecifieke behoeften te schetsen naast de afhankelijkheden die nodig zijn voor het project.
Dit sleutelbestand bevat ook essentiële metagegevens, zoals de naam van het project, de beschrijving en de huidige versie, waardoor het gemakkelijker te verspreiden en te documenteren is. Naast deze basiskenmerken biedt het bestand package.json ontwikkelaars de mogelijkheid om unieke scripts te maken, waardoor activiteiten zoals het opstarten van de server en het uitvoeren van kritieke tests eenvoudiger worden.
Uiteindelijk fungeert dit cruciale bestand als het Node.js-applicaties architectonische blauwdruk, het versnellen van de ontwikkeling, het stimuleren van samenwerking en het garanderen van betrouwbare prestaties in verschillende omgevingen.
10. Wat is het doel van Webpack en hoe wordt het gebruikt in een React-project?
Webpack functioneert met name als modulebundelaar in React-applicaties, waardoor het een essentiële tool is voor hedendaagse webontwikkeling.
De belangrijkste taak is het compileren van veel bestanden en afhankelijkheden, zoals JavaScript, CSS, afbeeldingen en lettertypen, in een kleine, goed georganiseerde groep bronnen die snel aan de browser kunnen worden geleverd.
Door dit te doen, verbetert Webpack de snelheid omdat er minder verzoeken worden gedaan en code wordt gegeven op een manier die geschikt is voor de context van de eindgebruiker.
Ontwikkelaars kunnen transformaties uitvoeren, code splitsen en hot-modulevervanging instellen met behulp van Webpack, dat verder gaat dan eenvoudige bundeling en een rijk ecosysteem van plug-ins en een breed scala aan configuratie-opties biedt voor een meer gestroomlijnd ontwikkelingsproces.
Door Webpack te integreren in een React-project, wordt een meer vereenvoudigde en onderhoudbare ontwikkelingsmethodologie bevorderd die zowel het ontwikkelingsgemak als de productieoptimalisatie bevordert. Zijn functie in een React-project benadrukt de algemene beweging naar modulaire en prestatiebewuste webontwikkelingsbenaderingen.
11. Hoe ontwerp je schema's in MongoDB en wat zijn enkele belangrijke overwegingen?
MongoDB-schemaontwerp vereist strategisch denken en bewustzijn van de specifieke vereisten van de toepassing.
De veelzijdigheid van MongoDB als NoSQL-database stelt programmeurs in staat schema's te ontwerpen die gemakkelijk kunnen worden aangepast aan verschillende gegevenspatronen.
Het is van cruciaal belang om bij het maken van een schema rekening te houden met de verbindingen tussen verschillende entiteiten en te beslissen of u ingesloten documenten of referenties wilt gebruiken op basis van querypatronen en prestatievereisten.
Het soort gegevens en hoe vaak lees- en schrijfbewerkingen plaatsvinden, kunnen ook van invloed zijn op keuzes voor indexering en optimalisatie.
Belangrijke factoren in het schemaontwerpproces zijn ook aandacht voor gegevensvalidatiecriteria, consistentiebehoeften en toekomstige schaalbaarheid.
Ontwikkelaars kunnen een effectieve en adaptieve databasestructuur bouwen die het succes van het project op lange termijn ondersteunt door het schemaontwerp af te stemmen op de specifieke vereisten en kenmerken van de toepassing.
12. Leg indexering in MongoDB uit en hoe het kan worden gebruikt om query's te optimaliseren?
In MongoDB is indexering een krachtige techniek om de effectiviteit en snelheid van zoekopdrachten te verbeteren. Een database-index, vergelijkbaar met de index in een boek, stelt MongoDB in staat om snel de specifieke gegevens te vinden zonder de hele verzameling te scannen, waardoor querybewerkingen worden verbeterd.
De tijd die nodig is om gegevens op te halen KAN aanzienlijk worden verkort door ontwikkelaars door indexen te maken op velden die vaak worden doorzocht.
Maar het is belangrijk om een balans te vinden, aangezien te veel indexeren de schrijfbewerkingen kan vertragen en extra opslagruimte kan gebruiken.
Bij het maken van indexen is het essentieel om goed na te denken over de querypatronen en een goed begrip te hebben van de afwegingen tussen lees- en schrijfprestaties.
In een notendop indexering in MongoDB, indien verstandig gebruikt, kan het resulteren in zeer efficiënte query's, wat helpt bij het ondersteunen van een responsieve en betrouwbare applicatie.
13. Hoe ga je om met relaties in MongoDB, zoals één-op-één- en veel-op-veel-relaties?
Of een relatie nu één-op-één of veel-op-veel is, MongoDB handelt het strategisch af in overeenstemming met de eisen en vraagpatronen van de applicatie.
IAls de relatie een-op-een is, kunt u besluiten om de gekoppelde inhoud rechtstreeks in het primaire document te integreren, wat het zoekproces zou vereenvoudigen.
Verwijzingen kunnen worden gebruikt om documenten te koppelen in veel-op-veel-relaties, wat geschikter kan zijn als de relaties gecompliceerd zijn of de hoeveelheid gegevens groot is.
Bij de keuze tussen insluiten en verwijzen moet rekening worden gehouden met gegevensredundantie, updatefrequentie en de noodzaak van schemaflexibiliteit.
Relatiebeheer in MongoDB kan resulteren in een solide databasestructuur die voldoet aan de eisen van de applicatie met zorgvuldige voorbereiding en kennis van de inherente afwegingen. In het licht van de specifieke behoeften en dynamiek van de gegeven use case, wordt de keuze tussen inbedding en referentie essentieel.
14. Wat zijn Aggregation Framework en MapReduce in MongoDB? Hoe en wanneer zou je ze gebruiken?
Voor het verwerken en analyseren van gegevens in MongoDB zijn het Aggregation Framework en MapReduce krachtige tools. Net als een pijplijn voor gegevensverwerking biedt het Aggregation Framework functies zoals filteren, groeperen en sorteren en stelt het ontwikkelaars in staat om gegevens in verschillende fasen samen te voegen en te wijzigen.
Om enorme datasets over verspreide clusters te verwerken, biedt MapReduce een meer aanpasbare methode door gebruik te maken van tweefasige verwerking: Map en Reduce.
Bij de keuze om al dan niet te gebruiken moet rekening worden gehouden met de complexiteit en omvang van de taak: het Aggregation Framework wordt vaak gebruikt voor frequente taken en kleinere processen, terwijl MapReduce uitblinkt in gecompliceerde, grootschalige gegevensverwerkingstoepassingen.
Om gegevensbewerkingen te optimaliseren en ervoor te zorgen dat MongoDB effectief voldoet aan de analytische eisen van de applicatie, is het essentieel om de voor- en nadelen van elke tool te begrijpen.
15. Hoe structureert u uw Express.js-routes en -controllers?
Express.js-routes en -controllers moeten op een logische en consistente manier worden georganiseerd die een aanvulling vormen op het algehele ontwerp van de applicatie.
Routes en controllers moeten over het algemeen worden verdeeld in verschillende bestanden en mappen om de modulariteit te behouden en de onderhoudbaarheid te verbeteren.
In routes zorgt het creëren van afzonderlijke eindpunten en het verbinden ervan met bepaalde HTTP-methoden voor een begrijpelijke en gestructureerde architectuur. De functionaliteit die aan deze eindpunten is gekoppeld, wordt afgehandeld door controllers en door ze gescheiden te houden van de routering, is de codebase gemakkelijker te testen en te schalen.
Schone, effectieve code wordt verder ondersteund door het gebruik van beschrijvende naamgevingsconventies, middleware-functies en gemeenschappelijke taakimplementatie.
Over het algemeen creëren Express.js-routes en -controllers die doordacht zijn georganiseerd, toepassingen die sterk en flexibel genoeg zijn om te voldoen aan zowel de huidige eisen als mogelijke toekomstige uitbreidingen.
16. Kunt u de foutafhandeling in Express.js beschrijven?
De foutafhandeling van Express.js is cruciaal voor het ontwikkelen van robuuste en gebruiksvriendelijke online apps. Het gebruik van middleware-functies die speciaal zijn gemaakt om fouten op te vangen en te verwerken, vormt de kern van deze aanpak.
Ontwikkelaars kunnen unieke logica construeren om verschillende soorten fouten af te handelen en nuttige antwoorden aan de klant te geven door middleware voor foutafhandeling te definiëren met vier argumenten (err, req, res en next).
Om te garanderen dat ze eventuele storingen opvangen die via eerdere middleware en routes opborrelen, moeten deze middleware-methoden bij voorkeur onderaan de middleware-stack worden geplaatst.
Door onverwachte problemen voorzichtig aan te pakken, maakt een juiste foutafhandeling niet alleen een applicatie veerkrachtiger, maar verbetert ook de gebruikerservaring door beknopte en informatieve foutmeldingen over te brengen.
De foutafhandeling van Express.js kan mogelijke problemen omzetten in kansen op duidelijkheid en veerkracht in uw toepassing door zorgvuldige implementatie.
17. Hoe zou u authenticatie implementeren in een Express.js-toepassing?
Het implementeren van authenticatie in een Express.js-toepassing is een complexe procedure die essentieel is voor het onderhouden van toegangscontrole en het beschermen van gebruikersgegevens.
Het gebruik van pakketten zoals Passport.js, die verschillende methoden voor gebruikersauthenticatie mogelijk maakt, waaronder lokale authenticatie en OAuth met logins op sociale netwerken, is een veelgebruikte strategie. Nadat een gebruiker is geverifieerd, kan de gebruikersstatus tussen verzoeken worden beheerd met behulp van sessies of JSON Web Tokens (JWT).
Door te garanderen dat alleen geauthenticeerde gebruikers gedefinieerde bronnen kunnen gebruiken, spelen middlewarefuncties vaak een cruciale rol bij het beveiligen van bepaalde routes.
De inlogprocedure wordt voor gebruikers eenvoudiger gemaakt door foutafhandeling en duidelijke antwoordberichten.
Ten slotte, rekening houdend met best practices voor beveiliging en bruikbaarheid, moet de selectie van authenticatietechnieken en -tools worden aangepast aan de unieke vereisten van de applicatie en verwachte gebruikersinteracties.
18. Wat is CORS en hoe ga je ermee om in Express.js?
Cross-Origin Resource Sharing, of CORS, is een beveiligingsfunctie die is toegevoegd aan webbrowsers om verzoeken te beheren die van het ene domein naar het andere worden verzonden. Het zorgt ervoor dat een webapplicatie die op een bepaalde oorsprong actief is, is geautoriseerd om toegang te krijgen tot bepaalde bronnen die afkomstig zijn van een andere oorsprong. Bij het ontwikkelen van API's voor client-side web-apps die op verschillende domeinen draaien, kan het aanpakken van CORS in Express.js cruciaal worden. Een Express.js-toepassing kan CORS eenvoudig beheren met behulp van middleware zoals het cors-pakket. Ontwikkelaars kunnen precieze criteria vaststellen, zoals het toestaan van bepaalde bronnen of specificeren welke HTTP-methoden zijn toegestaan, door deze middleware te configureren, waardoor ze fijnmazige controle krijgen over cross-origin-verzoeken. Correct CORS-beheer is essentieel voor het toestaan van legale cross-origin-verzoeken en het behouden van de beveiligingsbeperkingen van de applicatie.
19. Leg de levenscyclus van de React-component uit en de methoden die verband houden met de verschillende fasen van de levenscyclus.
De levenscyclus van de React-component schetst de precieze stappen die een component moet doorlopen vanaf het moment dat deze wordt gemaakt totdat deze uit de DOM wordt verwijderd, waardoor ontwikkelaars de mogelijkheid hebben om code uit te voeren op cruciale momenten. Deze fasen en de bijbehorende technieken bestaan uit:
Mounting: De component wordt op dit moment gegenereerd en toegevoegd aan de DOM.
- constructor(): voegt gebeurtenishandlers toe en initialiseert de toestand.
- render(): de JSX-representatie van de component wordt geretourneerd.
- componentDidMount(): zodra de component is toegevoegd aan de DOM; vaak gebruikt voor het ophalen van gegevens.
Bijwerken: wanneer de status of eigenschappen van een onderdeel veranderen, wordt dit geactiveerd.
- shouldComponentUpdate(): beslist of een nieuwe weergave vereist is.
- render(): brengt up-to-date JSX weer terug.
- componentDidUpdate(): uitvoering na update; DOM-interacties mogelijk.
Ontkoppelen: het onderdeel wordt in deze laatste fase verwijderd uit de DOM.
- componentWillUnmount(): timers, gebeurtenislisteners en eventuele resterende abonnementen worden opgeschoond.
20. Hoe optimaliseer je de prestaties van een React-applicatie?
Een naadloze gebruikerservaring hangt af van het optimaliseren van de prestaties van een React-applicatie, wat op een aantal manieren kan worden gedaan.
De app kan worden opgedeeld in kleinere stukjes door technologieën zoals React Lazy en Suspense te gebruiken om code te splitsen, waarbij alleen de inhoud wordt geladen die nodig is voor een bepaalde weergave.
Door een oppervlakkige vergelijking van rekwisieten en status te maken, kan PureComponent of React.memo onnodige herweergave minimaliseren.
React Profiler, dat helpt bij het lokaliseren van knelpunten, is een hulpmiddel dat kan worden gebruikt om de prestaties van het project te bewaken en te verbeteren.
Verbeterde efficiëntie kan ook worden bereikt door afbeeldingen te optimaliseren, het gebruik van bibliotheken van derden te beperken en server-side rendering (SSR) te gebruiken.
Ontwikkelaars kunnen een React-applicatie bouwen die responsiever en effectiever is en tegelijkertijd het gebruikersgeluk vergroot door aandacht te besteden aan deze factoren en de prestatiestatistieken van de applicatie in de gaten te houden.
21. Beschrijf de verschillen tussen gecontroleerde en ongecontroleerde componenten in React.
Het geheim van het effectief beheren van formulierinvoer in React is het begrijpen van het onderscheid tussen gecontroleerde en ongecontroleerde componenten.
Ontwikkelaars kunnen de waarden en validatie van het formulier volledig controleren door gecontroleerde componenten te gebruiken, waarvan de invoerwaarden worden onderhouden door de React-status en eventuele wijzigingen in de invoer worden afgehandeld door functies binnen de component.
Ongecontroleerde componenten daarentegen behouden hun eigen interne status en laten de DOM over om de invoerwaarden te beheren.
Hoewel deze methode minder code nodig heeft, heb je minder controle over hoe de component zich gedraagt. Ongecontroleerde componenten kunnen een directere oplossing bieden voor basisgebruiksgevallen, terwijl gecontroleerde componenten beter geschikt kunnen zijn voor gecompliceerde vormen die real-time validatie en dynamisch gedrag vereisen.
De specifieke eisen en mate van complexiteit van het formulier in kwestie, evenals aspecten als de noodzaak van validatie en algemene onderhoudbaarheid, dienen als leidraad te dienen bij het kiezen tussen de twee.
22. Hoe gebruik je React Hooks en wat zijn enkele veelvoorkomende use cases?
De mogelijkheid om state- en andere React-mogelijkheden te benutten zonder een klasse te creëren dankzij React Hooks heeft de manier waarop ontwikkelaars componenten maken volledig veranderd.
Een veelgebruikte toepassing is de useState-hook, waarmee programmeurs de status van componenten binnen functionele componenten kunnen controleren en een meer beknopte methode biedt om wijzigingen bij te houden.
Als alternatief voor levenscyclusmethoden zoals componentDidMount, componentDidUpdate en componentWillUnmount, gebruik de Effect-haak maakt neveneffecten mogelijk zoals het ophalen van gegevens en abonnementen.
Andere hooks, zoals useContext, bieden een eenvoudigere methode om toegang te krijgen tot context zonder componenten in te kapselen, wat de leesbaarheid van de code verbetert.
Er wordt nog meer vrijheid geboden door aangepaste hooks, waarmee ontwikkelaars herbruikbare logica voor veel componenten kunnen ontwerpen. Het gebruik van deze hooks versnelt de ontwikkeling, verbetert de onderhoudbaarheid van de code en helpt bij het maken van meer geavanceerde en bruikbare React-apps.
23. Kun je een eenvoudige React-component schrijven die gegevens van een API ophaalt en weergeeft?
We kunnen de ophaalprocedure gemakkelijk controleren door gebruik te maken van de useEffect- en useState-hooks. Hier is een illustratie:
Wanneer de component wordt geactiveerd, creëert deze functionele component een status voor de gegevens, haalt deze op uit een opgegeven API en geeft de gegevens weer (of een laadbericht als de gegevens nog niet toegankelijk zijn). Het is een patroon dat kan worden aangepast voor verschillende situaties en biedt een nette en effectieve benadering om API-gegevens binnen een React-toepassing te beheren.
24. Leg de virtuele DOM in React uit en hoe het werkt.
React's virtuele DOM (VDOM) is een kernidee dat browserweergave verbetert om de effectiviteit en responsiviteit van apps te vergroten. Het functioneert als een eenvoudige weergave in het geheugen van de echte DOM-componenten.
React biedt een virtuele DOM om wijzigingen in de status of rekwisieten van een component weer te geven in plaats van deze wijzigingen rechtstreeks in de echte DOM aan te brengen.
De exacte wijzigingen worden vervolgens geïdentificeerd door "verzoening", die deze virtuele weergave vergelijkt met de eerdere iteratie.
In plaats van de hele pagina opnieuw te renderen, werkt React vervolgens alleen die gewijzigde delen in de echte DOM bij. Deze selectieve update reduceert directe DOM-manipulatie tot een minimum, waardoor de prestaties en de gebruikerservaring worden verbeterd.
25. Hoe beheer je afhankelijkheden in een Node.js-project?
Om ervoor te zorgen dat uw Node.js-project effectief werkt, is het beheren van afhankelijkheden cruciaal. De Node Package Manager (npm) is de belangrijkste tool voor dit proces, omdat het eenvoudig is om pakketten vanuit het uitgebreide npm-register te installeren, bij te werken en te beheren.
U kunt een nieuw pakket aan uw project toevoegen met behulp van de npm install-opdracht en het zal verschijnen in uw package.json-bestand. Dit bestand dient als een manifest, waarin alle afhankelijkheden en de specifieke versies van uw project voor elk worden vastgelegd.
Het bestand package-lock.json zorgt er ook voor dat de precieze afhankelijkheden in alle benodigde omgevingen worden geïnstalleerd.
Ontwikkelaars kunnen efficiënt omgaan met de afhankelijkheden in een Node.js-project door deze tools en bestanden te gebruiken, waardoor consistentie en betrouwbaarheid in de ontwikkelings- en implementatieprocessen wordt gegarandeerd.
26. Leg de Event Loop in Node.js uit. Hoe gaat het om met asynchrone bewerkingen?
De Event Loop, die de niet-blokkerende, asynchrone aard van Node.js aandrijft, is een belangrijk onderdeel van het ontwerp. Het is een oneindige lus die de gebeurteniswachtrij scant op taken, ze oppikt en ze doorgeeft aan de onderliggende threads van het systeem voor uitvoering.
De Event Loop in Node.js stelt het in staat om verschillende gelijktijdige activiteiten uit te voeren zonder te wachten tot de ene taak is voltooid voordat naar de volgende wordt gegaan, aangezien het een single-threaded manier van werken gebruikt.
De Event Loop kan doorgaan met het verwerken van andere taken wanneer een asynchrone functie wordt aangeroepen, aangezien deze aan de wachtrij wordt toegevoegd.
Een callback wordt aan de wachtrij toegevoegd nadat de asynchrone actie is voltooid en klaar is voor verwerking door de Event Loop. De snelheid en schaalbaarheid van applicaties worden verbeterd dankzij het vermogen van Node.js om veel processen effectief te beheren.
27. Wat zijn streams in Node.js en hoe zou je ze gebruiken?
Node.js-streams zijn zeer effectieve tools voor het beheren van gegevens, vooral bij het werken met grote hoeveelheden. Ze verhogen de efficiëntie doordat gegevens stapsgewijs kunnen worden verwerkt in plaats van te wachten tot de volledige payload is geladen.
Beschouw stromen als waterpijpleidingen die gegevens in stukjes van de ene locatie naar de andere transporteren. We kunnen achtereenvolgens lezen van een bron en naar een bestemming schrijven door ze te gebruiken.
Het lezen van gegevens uit bestanden, deze direct verwerken en distribueren naar klanten zijn voorbeelden van veelvoorkomende use-cases.
Node.js met behulp van streams maakt geheugenefficiënte gegevensverwerking in applicaties mogelijk en optimaliseert tegelijkertijd de snelheid.
28. Hoe ga je om met clustering in Node.js om alle CPU-kernen te gebruiken?
De afhandeling van clustering door Node.js is een slimme manier om het meeste uit alle CPU-kernen te halen, waardoor de prestaties en effectiviteit van een applicatie worden verbeterd.
Vanwege de single-threaded aard van Node.js, maakt clustering de vorming van verschillende onderliggende processen mogelijk, die het primaire proces over verschillende kernen spiegelen.
Met de native "cluster" -module kunnen programmeurs werkprocessen bouwen die serverpoorten delen met het hoofdproces. Door inkomende verzoeken over de vele medewerkers te verdelen, wordt een parallelle taakverwerking gegarandeerd.
In productiesituaties wordt het implementeren van clustering vaak gezien als een noodzakelijke stap voor schaalbaarheid en verbeterd gebruik van bronnen.
Ontwikkelaars kunnen het gebruiken om te garanderen dat hun Node.js-applicatie klaar is om multi-coreprocessors volledig te gebruiken, wat resulteert in betere prestaties en betrouwbaarheid.
29. Kun je een functie schrijven die een bestand leest in Node.js met behulp van zowel callbacks als beloftes?
De fs-module, die vooraf is geladen met Node.js, heeft functies voor interactie met callbacks en beloften. Beschouw ter illustratie het volgende
Beide benaderingen zullen de inhoud van "file.txt" lezen en naar de terminal afdrukken. De beloftestrategie biedt een meer geavanceerde en ordelijke manier om met asynchrone logica om te gaan in vergelijking met de callback-benadering, die de conventionele benadering gebruikt voor het beheer van asynchrone activiteiten in Node.js.
30. Schrijf een functie om verbinding te maken met MongoDB en alle documenten uit een specifieke verzameling op te halen.
Webontwikkeling omvat vaak het verbinden met MongoDB en het verkrijgen van alle documenten uit een bepaalde verzameling. Hier is een eenvoudige methode die dit doet met behulp van de native MongoDB-driver:
U moet de verbindings-URL, de databasenaam (dbName) en de collectienaam (collectionName) in deze methode invoeren. De functie retourneert elk document uit de geleverde collectie. De onderhoudbaarheid van de applicatie is verbeterd door async/wait te gebruiken, waardoor de code georganiseerd en eenvoudig leesbaar blijft.
31. Implementeer een eenvoudige CRUD API met behulp van Express.js.
De CRUD API van Express.js is een standaardtool voor het maken, lezen, bijwerken en verwijderen van bronnen in hedendaagse online ontwikkeling. Hier is een illustratie van een CRUD API:
32. Maak een React-component die state en props gebruikt om informatie weer te geven.
Om een component in React dynamisch en flexibel te maken, is het gebruikelijk om zowel state als props te gebruiken tijdens het bouwen van de component. Hier is een illustratie van een basiscomponent:
Wanneer de component UserProfile elders in de applicatie wordt gebruikt, moet de gebruikersnaam worden opgegeven. Leeftijd daarentegen is een toestandsvariabele die de component beheert.
U kunt de leeftijd verhogen door op de knop van het onderdeel te klikken, ter illustratie van een nuttige toepassing van status om dynamische informatie te beheren. Deze illustratie laat zien hoe u responsieve en herbruikbare componenten kunt maken met behulp van status en rekwisieten.
33. Hoe zou u omgaan met bestandsuploads in Express.js?
Om een naadloze procedure te garanderen bij het verwerken van bestandsuploads in een Express.js-toepassing, moeten enkele essentiële maatregelen worden genomen.
Ten eerste zou je over het algemeen een pakket zoals Multer gebruiken, dat speciaal gemaakt is om multipart/form-data te verwerken, de traditionele methode om bestanden via HTTP te uploaden.
Hier is een duidelijke illustratie van de procedure:
Multiper is in dit voorbeeld ingesteld om geüploade bestanden op te slaan in de map met de naam 'uploads/'. Door upload.single('file') te gebruiken, instrueert het Express om alleen het ene bestand met de naam 'file' van het inkomende verzoek te accepteren. Req.file bevat informatie over het geüploade bestand.
34. Schrijf een middleware-functie in Express die de aanvraagmethode, URL en tijdstempel registreert.
Het debuggen en onderhouden van applicatieverzoeken kan aanzienlijk worden ondersteund door een middleware-functie in Express.js te maken die de aanvraagmethode, URL en tijdstempel vastlegt. Hier is een illustratie van hoe je zulke middleware zou kunnen maken:
De requestLogger-functie in dit codefragment registreert de tijdstempel van het huidige moment, de HTTP-methode (zoals GET, POST, enz.) en de URL van het inkomende verzoek.
Het zorgt ervoor dat de aanvraagverwerking doorgaat naar de volgende middleware of routehandler in de keten door next() uit te voeren.
Vervolgens wordt een consistent beeld van de interacties van de toepassing geboden door deze aangepaste middleware aan de toepassing toe te voegen en vervolgens app.use() te gebruiken om deze toe te passen op alle inkomende verzoeken.
35. Implementeer gebruikersauthenticatie met behulp van JWT in een MERN-toepassing.
Om kritieke routes te beveiligen en gebruikersreferenties te valideren, moet gebruikersauthenticatie met behulp van JWT (JSON Web Tokens) worden geïmplementeerd in een MERN-toepassing (MongoDB, Express.js, React, Node.js). De applicatie produceert tijdens het aanmeldingsproces een JWT op de backend, die een geheime sleutel gebruikt om gebruikersinformatie te versleutelen. Hier is een beknopte illustratie:
Het token wordt vervolgens aan de clientzijde opgeslagen (React) en toegevoegd aan de headers van volgende verzoeken. Express.js kan worden gebruikt om middleware aan de serverzijde te bouwen om het token te valideren:
36. Hoe zou u een React-component testen? Schrijf een eenvoudige testcase.
Een geteste React-component zal functioneren zoals bedoeld, wat resulteert in een stabielere en betrouwbaardere toepassing.
Gewoonlijk worden testcases gemaakt en uitgevoerd met behulp van bibliotheken zoals Jest en React Testing Library.
U kunt bijvoorbeeld de onderstaande testcase maken om een eenvoudig onderdeel te testen dat een knop met een bepaalde tekst weergeeft:
37. Maak een React-hook om formulierinvoer te beheren.
Door de logica voor het verwerken van invoerwijzigingen in een aangepaste React-hook te isoleren, kunt u het statusbeheer in uw toepassing stroomlijnen.
Deze hook bevordert het hergebruik van code omdat deze voor verschillende vormen en componenten kan worden gebruikt. Hier is een eenvoudige illustratie van hoe je zo'n hook schrijft:
Vervolgens kun je deze hook gebruiken in een functionele component, bijvoorbeeld door const name = useFormInput(”) te zeggen. U kunt de waarde- en wijzigingshandler koppelen aan een invoerelement door de parameters name.value en name.onChange op te geven.
Uw componenten kunnen schoner en gemakkelijker te onderhouden worden met deze inkapseling van logica voor formulierafhandeling, waardoor u tijd vrijmaakt om aan andere delen van uw programma te werken.
38. Implementeer foutafhandeling voor een specifieke route in Express.js.
De foutafhandeling van Express.js voor een bepaalde route moet worden geïmplementeerd als u de client nuttige feedback wilt geven en ervoor wilt zorgen dat uw toepassing consistent presteert. Hier is een eenvoudig voorbeeld om u te laten zien hoe u dit kunt bereiken:
De specifieke route /user/:id in dit codevoorbeeld vindt een gebruiker op basis van zijn ID. Een fout wordt gecommuniceerd naar de volgende middleware met behulp van de volgende methode als dit gebeurt, bijvoorbeeld als de gebruiker niet kan worden gevonden.
De laatste middleware in de keten registreert het probleem, stuurt de klant een 500-statuscode en logt de fout.
Door dit patroon te gebruiken, kunt u betrouwbare foutafhandeling bieden en garanderen dat onverwachte problemen in uw toepassing voorzichtig worden opgelost.
39. Hoe zou u omgaan met realtime gegevens in een MERN-toepassing? Een codefragment uitleggen en schrijven met behulp van Socket.IO of een vergelijkbare technologie.
Met oplossingen zoals Socket.IO kan real-time gegevensverwerking in MERN-applicaties (MongoDB, Express.js, React, Node.js) effectief worden beheerd.
Als gevolg hiervan kunnen client en server in beide richtingen communiceren en onmiddellijk updates ontvangen wanneer gegevens veranderen. U kunt op de volgende manier een socket instellen in de server (Express.js):
40. Beschrijf en implementeer caching in een MERN-applicatie om de prestaties te optimaliseren.
Door eerder opgehaalde gegevens op te slaan en beschikbaar te maken voor aankomende verzoeken, is caching een essentiële optimalisatiebenadering in een MERN-toepassing die de snelheid drastisch kan verbeteren. Dit verkort de laadtijden en verlicht de server van onnodige stress. Het gebruik van een caching-bibliotheek zoals Redis in een Express.js-backend is een gebruikelijke caching-techniek.
U moet Redis eerst configureren als uw cacheopslag:
U zou bepalen of de gegevens al in de cache zijn opgeslagen tijdens het afhandelen van een verzoek:
Conclusie
Kortom, een grondig begrip van deze interviewvragen kan uw MERN Stack-expertise aanzienlijk vergroten.
Oefening baart niet alleen kunst; het creëert ook diepgaande kennis waarmee u zich kunt onderscheiden in de IT-industrie. Houd er rekening mee dat praktische ervaring en voortdurend leren uw grootste bondgenoten zijn bij het verkennen van deze ideeën.
In elk MERN Stack gesprek of interview val je ongetwijfeld op als je goed geïnformeerd en zelfverzekerd bent.
Voor hulp bij het voorbereiden van een sollicitatiegesprek, zie: Hashdork's interviewserie.
Laat een reactie achter