هنگامی که در اوایل سال 2021 در دهلی نو، هند بود، یک مقام اطلاعاتی ایالات متحده که همراه با ویلیام برنز، رئیس سیا در سفر بود، علائم سندرم هاوانا را گزارش کرد.
بر اساس گزارش های رسانه های ایالات متحده، این خبر رئیس سیا را خشمگین کرده است و اگر ثابت شود که یک نیروی مخالف در "حمله" دست داشته است، ممکن است منجر به "تشدید شدید" شود.
این اولین رخداد مستند شده از این پدیده در هند است و ممکن است پیامدهای دیپلماتیک داشته باشد. این بیماری در ابتدا در اواخر سال 2016 در کوبا کشف شد.
این بیماری عصبی غیرقابل توضیح به جاسوسان و دیپلمات های آمریکایی در تعدادی از کشورها ضربه زده است. به گفته منابع رسانه ای آمریکا، بیش از 130 حمله مشابه در چند سال گذشته در سراسر جهان از جمله در مسکو، لهستان، گرجستان، تایوان، کلمبیا، قرقیزستان، ازبکستان و اتریش ثبت شده است.
بنابراین، دقیقاً "سندرم هاوانا" چیست و چه چیزی باعث آن می شود؟ بگذارید همه چیز را با عمق بیشتری مرور کنیم.
بنابراین، سندرم هاوانا چیست؟
سندرم هاوانا مجموعه ای از علائم ناتوان کننده است که در ابتدا مقامات اطلاعاتی ایالات متحده و پرسنل دیپلماتیک مستقر در هاوانا، کوبا، در اواخر سال 2016 را تحت تاثیر قرار داد.
سال بعد، سفارتخانه های آمریکا در سراسر جهان مشکلات مشابهی را گزارش کردند. به گفته محققانی که به دنبال این بیماری هستند، سندرم هاوانا، که قبلا به عنوان هیستری جمعی یا پاسخ ناشی از عوامل روان تنی مانند استرس رد شده بود، شاید نتیجه جنگ مایکروویو باشد.
علائم با علائم ضربه مغزی یا آسیب مغزی متوسط قابل مقایسه است و عمدتاً توسط دیپلمات ها، افسران اطلاعاتی، پرسنل نظامی و اعضای خانواده آنها در خارج از کشور مستقر شده است.
علائمی که از آن به بعد "سندرم هاوانا" نامیده شد، شامل حالت تهوع، سردرد شدید، سرگیجه، خستگی، بیحسی، مشکلات خواب و کاهش شنوایی است.
گفته می شود بیش از نیمی از سفیران آمریکا و خانواده های آنها در کوبا و چین و همچنین حداقل 14 شهروند کانادایی در هاوانا علائم مشابهی داشتند.
واقعاً چه چیزی پشت سندرم هاوانا نهفته است؟
هیچ کس در حال حاضر به طور قطع نمی داند. با این حال، از آنجا که تجربه کوبا در کشوری اتفاق افتاد که بیش از پنج دهه با ایالات متحده خصومت داشت، سوء ظن در ابتدا متوجه اطلاعات کوبا بود که نمی خواست روابط ایالات متحده و کوبا عادی شود.
گروهی از متخصصان احتمال ابتلا به چنین بیماری را مورد مناقشه قرار داده و مدعی شده اند که فضای استرس زا که دیپلمات های آمریکایی در آن کار می کنند عامل بروز علائم آنهاست. به گفته رابرت دبلیو بالو، استاد نورولوژی UCLA، یک اختلال روانزای تودهای (مرتبط با استرس).
او این سناریو را با احساس ناخوشی افراد در زمانی که به آنها اطلاع داده میشود غذای مسموم خوردهاند، علیرغم این واقعیت که کاملاً بیخطر بود، مقایسه کرد. در نتیجه، بیماری ناشی از استرس تنها توضیح است.
از سوی دیگر، برخی دیگر در ابتدا فکر می کردند که این یک "حمله صوتی" است. تحقیقات بیشتر توسط دانشمندان آمریکایی و ارزیابی پزشکی بیماران به این نتیجه رسید که قربانیان در معرض امواج مایکروویو پرقدرت قرار گرفته اند که به سیستم عصبی آنها آسیب می رساند یا با آنها تداخل می کند. قرار بود فشاری در داخل مغز ایجاد شود که حس شنیدن صدا را ایجاد کند.
تصور می شود که امواج مایکروویو پرقدرت نه تنها بر حس تعادل بدن تأثیر می گذارد، بلکه بر حافظه نیز تأثیر می گذارد و باعث آسیب دائمی مغز می شود. گفته می شود که پرتوهای مایکروویو پرقدرت از طریق دستگاه خاصی که آمریکایی ها آن را "سلاح مایکروویو" می نامند، منتقل می شود.
اوه، سلاح های مایکروویو، واقعا؟
سلاحهای مایکروویو نوعی سلاح انرژی مستقیم هستند که انرژی بسیار متمرکز را به شکل صوتی، لیزری یا مایکروویو به سمت هدف شلیک میکنند.
یک لوله الکترونی به نام مگنترون، شبیه به اجاق مایکروویو، امواج الکترومغناطیسی (مایکروویو) تولید می کند که در اطراف فلز داخل دستگاه جهش می کند و توسط غذا جذب می شود.
امواج مایکروویو مولکول های آب موجود در غذا را به هم می زند و ارتعاشات آنها گرما تولید می کند که باعث پختن آن می شود. بنابراین، این امواج چه تأثیری بر بدن انسان دارند؟
افرادی که در معرض پالس های مایکروویو با شدت بالا قرار گرفته اند، گزارش داده اند که صدای کلیک یا وزوز از داخل سر خود شنیده اند. می تواند اثرات کوتاه مدت و بلندمدت بدون ایجاد آسیب فیزیکی داشته باشد.
چین و روسیهبر اساس تحقیقات بیبیسی، هر دو در تحقیقات مایکروویو شرکت داشتهاند و میتوانند ابزار بازیافتی طراحی شده برای مصارف صنعتی داشته باشند.
با این حال، با وجود پنج سال جمعآوری دادهها، آزمایشها و معاینات پزشکی قربانیان، ایالات متحده هنوز شواهد قطعی مبنی بر واقعیت بودن سلاح مایکروویو ارائه نکرده است. به نظر می رسد هیچ کس نمی داند مکانیک این سلاح چیست و چگونه کار می کند.
همچنین این موضوع وجود دارد که چگونه به اصطلاح سلاح می تواند افراد خاصی را بدون تأثیر بر همه افراد در برد خود هدف قرار دهد. برخی از متخصصان پزشکی در ایالات متحده شروع به رد این فرضیه کرده اند و این بیماری را به عنوان یک اختلال روانپزشکی توصیف می کنند که با ترس گسترده از هدف قرار گرفتن تشدید می شود.
چگونه می توان آن را درمان کرد؟
هنگامی که تصاویر MRI از افراد مبتلا با افراد سالم مقایسه می شود (بافت سفیدتر مغز و نخاع که بیشتر شامل دسته هایی از رشته های عصبی میلین شده است) در ساختار ماده سفید ناهنجاری هایی وجود دارد.
این فرضیه را تأیید می کند که سندرم هاوانا با تغییرات غیر اختصاصی و غیرقابل توضیح در فعالیت و ساختار مغز مشخص می شود.
این بیماری با درمان های پزشکی جایگزین مانند هنر درمانی، مدیتیشن، تمرینات تنفسی و طب سوزنی درمان می شود. یک برنامه توانبخشی شامل جلسات 1 ساعته تمرینات عصبی خاص تا حدودی امیدوار کننده است، اما تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
وظایف شناختی، تمرینات تعادلی، تمرینات ارتوپتیک و تکرار حرکات دشوار اندام فوقانی و تحتانی همگی در هر جلسه گنجانده شده است.
نتیجه
ممکن است پس از 5 سال، صدها مورد در قاره های مختلف و تحقیقات بی نتیجه، هرگز پاسخ نهایی برای جسمی یا روانی بودن سندرم هاوانا وجود نداشته باشد.
اگرچه سندرم هاوانا با سایر موارد شیوع MPI در مناطق خاص متفاوت است، اما بیشتر شبیه به آن است - و پارانویا در جامعه اطلاعاتی آمریکا بی سابقه نخواهد بود.
والدک
من در ناوگان شمال در سال 1974-1977 با چنین فرستنده رادیویی خدمت کردم. در آن زمان، البته، هنوز بسیار مخفی بود.